بررسی عوامل استرس‌زای شغلی و دموگرافیک مرتبط با افسردگی، استرس و اضطراب در کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان اسلام‌آباد غرب

زمینه و هدف: استرس شغلی به موقعیتی در سازمان گفته می‌شود که در آن فرد و ویژگی‌های شغلی در تعامل باهم قرار گرفته و باعث می‌شود فرد از وضعیت جسمی و روانی بهنجار خارج شود. اما استرس حالتی روان‌شناختی است که با بروز تغییرات فیزیولوژیک و روانی از قبیل تپش قلب، افزایش فشارخون و سردرگمی ظاهر می‌شود. هدف این مطالعه بررسی عوامل استرس‌زای شغلی و دموگرافیک مرتبط با افسردگی، استرس و اضطراب در کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان اسلام‌آباد غرب بود. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به‌صورت مقطعی و تمام شماری در کارکنان بیمارستان و مراکز بهداشتی درمانی شهرستان اسلام‌آباد غرب انجام گرفت. با توجه به معیارهای ورود به مطالعه، 158 نفر در مطالعه شرکت کردند. ابزار مورد استفاده برای گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌های مشخصات دموگرافیک، استرس شغلی (HSE) و مقیاس افسردگی، استرس، اضطراب (DASS-21) بودند. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون‫های من ویتنی و کروسکال والیس آنالیز شدند. یافته‌ها: میان ابعاد نقش، تقاضا، ارتباط، حمایت همکاران، حمایت مسئولین، کنترل و تغییرات با افسردگی، استرس و اضطراب رابطه معنی‌دار یافت شد (05/0>p). میزان افسردگی در افراد مجرد بیشتر از متاهلین بود (026/0=p). شاغلینی که بیمار صعب العلاج در منزل داشتند استرس (045/0=p) و اضطراب (027/0=p) بیشتری تحمل می کردند. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل نشان داد عوامل استرس زای شغلی با افسردگی، استرس و اضطراب در شاغلین مرتبط می‫باشند. بنابراین ضروری است با به‌کارگیری راهکارهای مناسب از قبیل مشارکت کارکنان در تصمیم‌گیری‌ها و ایجاد فرصت کافی برای انجام وظایف بتوان عوامل ایجادکننده استرس شغلی را تا حد ممکن حذف کرد.